به گزارش سرویس حسینیه «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ موضوع افطاری دادن به روزهداران و تقدیر از این بندگان صالح و پاک از سنت‌های سابقه‌دار اسلامی است که در تمامی اعصار و قرون مورد اهتمام مسلمانان بوده و نه نتها در اعصار پیامبر و امام (علیهم‌السلام) رایج بوده بلکه در عصرهای دیگر نیز همچنان به قوت خود باقی بوده و می‌باشد. روزهداران با پیروزی بر هوای نفس قلب‌هایشان را از هرگونه کینه و تفرقه پاک می‌کنند و کدورت‌هایی را که منشاء شیطانی دارد مبدل به صفا و صمیمیت می‌سازند و ماه رمضان بهترین فرصت برای این دگرگونی و عالی‌ترین فصل برای وحدت در قلب‌های موحدین است.
توجه یافتن به کسانی که در اداره زندگیشان بویژه ضروری ترین امر یعنی غذا، با دشواری روبه هستند، یکی از حکمتهای روزه است. در روایات چنان به افطاری دادن سفارش شده که از روزه مستحبی اهمیت بیشتر یافته است.
از این رو خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» در گفتگوی اختصاصی با شیخ ضیاءالدین نعمانی از اساتید حوزه علمیه پیرامون اطعام و افطار در ماه مبارک رمضان پرداختیم که در ادامه می خوانید:
شیخ ضیاءالدین نعمانی با استناد به کتاب وسائل الشیعه از آثار مرحوم شیخ حرعاملی 5روایت زیبا در باب اطعام و افطار در ماه مبارک رمضان را تشریح کرد و گفت: پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اگر کسی روزه داری را اطعام و افطاری بدهد خداوند متعال همان ثوابی را که به شخص روزه دار می دهد به وی عطا خواهد کرد.و همچنین در روایت دیگر از حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم آمده است که کسی که یک زن مومن یا مرد مومن را افطاری بدهد خداوند به پاس این افطاری گردن او را از آتش جهنم نجات می دهد. جزئیات بیشتر را در فیلم زیر ببینید
نعمانی در ادامه گفت: از امام کاظم علیه السلام نقل شده است که اگر شما روزه گرفتید و به برادر مومن خودت را اطعام کردید این افطاری شما از روزه گرفتن خودت بالاتر است و همچنین در حالات امام سجاد علیه اسلام نقل شده است که روزهایی را که حضرت روزه می گرفتند دستور می دادند گوسفندی را ذبح کنند و آن را طبخ کنند و سپس این طعام را بین همسایگان و قبایل پخش می کردند اما خودشان با مقداری نان و خرما افطار می نمودند. جزئیات بیشتر را در فیلم زیر ببینید:
ضیاءالدین نعمانی در پایان گفت: از امام صادق علیه السلام نقل شده است کسی که مؤمنی را افطاری دهد، کفاره یک سال گناه او شمرده می شود البته این به این معنا نیست که اگر کسی گناهی کند برای او نوشته نشود این به عنوان یک سند افتخار در نامه عمل او است اما در ادامه روایت نقل شده است که اگر کسی دو نفر را افطاری دهد بر خداوند واجب می شود که وی را بهشتی قرار دهد. جزئیات بیشتر را در فیلم زیر ببینید:
گزارش از علی پیراینده و سجاد باقری